Aflevering 20

Het geheim van de bombibox

Het is superdruk in Warenhuis Vanderveen. Overal zijn voorstellingen, spelletjes, demonstraties en nog véél meer. Jeslynn en Mees kijken hun ogen uit.
‘Ik vind het hier veel te druk’, fluistert Jeslynn. ‘Hoe kunnen we in deze drukte nu iets of iemand vinden?’
Mees haalt zijn schouders op. ‘Dat weet ik ook niet. Maar Leon heeft vast een goed idee. Kom, we moeten naar de Buningzaal. Dat is helemaal bovenin, naast het restaurant van meneer Schurer.’
‘Ha Mees, Jeslynn!’ roept Leon als ze de zaal inlopen. ‘Wat fijn dat jullie er zijn. Kijk eens!’ Hij wijst naar de muur, waarop heel groot ‘Het geheim van de bimbobox’ staat.
‘Wauw!’ roepen Mees en Jeslynn tegelijk. ‘Wat gaan we daarmee doen?’
‘Ik heb een PowerPoint-presentatie gemaakt’, legt Leon uit. ‘Je weet wel, via de computer: dat je steeds allerlei plaatjes laat zien, soms wat tekst en zo. Ik heb alles op een rijtje gezet en hoop dat er iemand op een goed idee komt.’
Jeslynn twijfelt: ‘Leon, het is superdruk in de winkel. Heeft er wel iemand tijd om hier bij ons te komen kijken?’
‘Dat is wel een beetje een probleem’, zucht Leon. ‘Er zijn zoveel leuke dingen te doen tijdens “Vanderveen op stelten”. Hebben jullie die meneer met de rode hoge hoed gezien? Die probeert de kinderen allemaal naar ons te sturen. En bij Jeugdcircus Bombari zeggen ze het ook na hun voorstellingen. Dus wie weet, komen er bij ons ook wat mensen.’

Jammer genoeg blijft het toch erg stil in de Buningzaal. Gelukkig heeft Jeslynn een paar vriendinnen opgetrommeld. Leon vertelt Jeslynns vriendinnen wat er allemaal is gebeurd en vraagt of zij nog goede ideeën hebben.
Maar dan komt de meneer met de rode hoge hoed naar voren. ‘Volgens mij weten we al heel goed wie de sextant heeft gestolen! Luister maar eens goed naar de aanwijzingen.’

*De vreemde man met het karretje loopt het warenhuis in en uit – in verschillende kleren. Dat heeft de mevrouw van de vlaaienwinkel gezien. En het karretje dat hij gebruikte, is van Vanderveen.
*De sextant hing in een kamer waar de klanten niet kunnen komen.
*Waarom rammelt de bimbobox opeens?
*De man met het petje kent Leon goed, maar rent weg als hij Mees en Jeslynn ziet. Is dit dezelfde man als die man met het karretje?
*De sleuteltjes van de bimbobox zijn weg. Wie heeft ze het laatste gebruikt?

Aarzelend zegt Jeslynn: ‘Maar Leon, als jij die man met het petje goed kent… Hoe kan dat dan ook de man met het karretje zijn?’
Mees vult aan: ‘En Leon gebruikt steeds het sleuteltje om geld uit de bimbobox te halen.’
Een vriendin van Jeslynn schiet in de lach. ‘Nou, dan is het toch duidelijk? Leon is de boef.’
‘Natuurlijk niet!’ roept Jeslynn meteen. ‘Leon heeft ons geholpen. Toe Leon, zeg eens gauw dat het niet kan.’
Maar Leon is langzaam achteruit gelopen. Hij kijkt een beetje bang.
‘En toch kan het niet!’ roept Jeslynn. ‘Leon is onze vriend! Leon is geen boef!’
‘Welles!’ roept Mees. ‘Kijk maar naar zijn gezicht!’
Mees en Jeslynn rennen naar hem toe. Ze pakken zijn armen vast.
Jeslynn vraagt nog hoopvol: ‘Leon, het is niet waar hè? Zeg dat het niet waar is?’
Maar Leon kan niet liegen. Hij kijkt verdrietig.
‘Ha, hij is wél de boef! Kijk maar naar zijn gezicht!’ roept Mees nog een keer.
‘Dat kán niet’, houdt Jeslynn vol. ‘Leon stond bij ons helemaal bovenin de winkel toen die man met het karretje kwam.’
Leon zucht diep. ‘Jeslynn, dat was een vriend van me. Die had ik snel gebeld terwijl jullie op mij stonden te wachten. Ik vond het zo jammer voor jullie dat er niets spannends gebeurde. Mijn vriend vond het wel een goeie grap. Maar hij had niet gedacht dat jullie zo hard konden rennen. Daarom viel ik met die kleren op de sportafdeling, zodat mijn vriend snel weg kon lopen. Toen jullie hem later weer achterna gingen op de muziekafdeling, vond hij het niet meer zo grappig. Maar hij heeft dus he-le-maal niets met de diefstallen te maken.’

Jeslynn kijkt Leon met grote ogen aan. ‘En jij wel? Echt waar? Heb jij de bimbobox gestolen?’
‘Nee, natuurlijk niet!’ roept Leon verontwaardigd. ‘Dat is al zeven jaar geleden gebeurd en daar weet ik echt niets van. Toen zat ik nog maar in de brugklas hoor. En ik ben heus geen dief.’
‘Jawel, Leon. Want jij hebt de sextant gestolen!’ zegt Mees. ‘Jij hebt het sleuteltje van de bimbobox.’
‘Maar waar is de sextant nu dan?’ vraagt Jeslynn. Ze wil nog steeds niet geloven dat Leon er iets mee te maken heeft.
Mees denkt even na. ‘Ik weet het! Ik weet het!’ roept hij dan. ‘In de bimbobox natuurlijk! Nou ja, in de nieuwe bimbobox, de bombibox, of de bambibox, hoe heet dat ding. Daarom rammelt hij en doet de muziek het niet meer.’ Hij trekt aan Leons kleren. ‘Kom op, we gaan erheen.’
‘En we moeten meneer Rienus halen!’ vindt Jeslynn. ‘Die weet vast wel wat we nu moeten doen.’

Meneer Rienus schrikt heel erg als Mees hem vertelt dat Leon de sextant heeft gestolen. Hij loopt snel met Mees mee naar de bimbobox, o nee, de bombibox, waar de meneer met de rode hoge hoed goed oplet dat Leon niet weg kan rennen.
‘Echt waar, Leon?’ vraagt meneer Rienus.
Leon zegt niets. Hij kijkt sip.
‘Maar waarom dan?’
Nu zegt Leon wél wat: ‘Omdat ik zo’n hekel heb aan school.’
Dat begrijpt meneer Rienus niet. ‘Hoe kan een sextant jou daar nou bij helpen?’
‘Dat is toch logisch?’ vindt Leon. ‘Ik weet hoe belangrijk de sextant voor u en uw familie is. Dus ik dacht: die laat ik verdwijnen en na een poosje vinden Mees, Jeslynn en ik hem. En dan zijn jullie zo blij, dat ik een baan krijg bij Warenhuis Vanderveen. Want dat vind ik wél leuk. En dan hoef ik niet meer naar school.’
Daar moet meneer Rienus toch een klein beetje om lachen. ‘Dat is niet zo slim, Leon. Je kunt beter je diploma halen, want dan heb je veel meer kans op een baan. En je stage hier ging toch hartstikke goed? Dat heb je nu wel bedorven.’
Mees trekt aan meneer Rienus’ mouw. ‘De bimbobox, de bombibox. Daar zit de sextant in!’
Meneer Rienus steekt zijn hand uit. ‘De sleutels, Leon.’
Leon haalt een sleuteltje uit zijn broekzak en geeft die aan meneer Rienus.
Meneer Rienus steekt nog een keer zijn hand uit. ‘Ook de tweede sleutel, Leon.’
Leon haalt een sleuteltje uit zijn andere broekzak en geeft die ook aan meneer Rienus.

En Mees heeft gelijk! Als meneer Rienus de bombibox open heeft gemaakt, zien ze allemaal de sextant.
‘Wauw, wat is dat ding groot!’ roept Mees.
‘En nu gaat Leon naar de gevangenis’, zegt Jeslynn.
‘Nee, nee, nee!’ roept Leon. ‘Ik ben geen echte dief. De sextant was toch nog gewoon in de winkel? Hij is dus niet echt gestolen. Ik heb hem alleen ergens anders neergelegd.’
Nu kijkt meneer Rienus een beetje boos. ‘Leon, dat is ook stelen. Dat kan natuurlijk niet.’
Leon kijkt verdrietig. ‘Sorry, sorry, sorry. Ik weet wel dat het niet kan. Ik zal nooit meer zoiets uithalen.’
Meneer Rienus denkt na. ‘Wat moeten we nu met Leon doen?’
‘Naar de gevangenis!’ roepen Mees en Jeslynn.
‘Echt waar?’ vraagt meneer Rienus. ‘Ik geloof wel dat Leon de sextant weer terug wilde geven. En volgens mij heeft hij er wel spijt van. Dan verdient iemand toch een tweede kans?’

Meneer Nico Vanderveen loopt langs en ziet de opgewonden kinderen. Hij hoort de woorden ‘gevangenis’ en ‘stelen’ en ziet dat zijn broer Rienus heel ernstig kijkt.
‘Wat is er aan de hand?’ vraagt hij.
Mees en Jeslynn proberen hem tegelijk te vertellen dat ze de sextant hebben gevonden en dat Leon de dief is.
‘O, ik ben héél blij dat de sextant terug is!’ roept meneer Nico enthousiast.
‘En nu gaat Leon naar de gevangenis!’ zeggen Mees en Jeslynn weer.
Maar meneer Rienus is het daar nog steeds niet mee eens.
‘Iedereen haalt weleens iets stoms uit. En iedereen verdient een tweede kans. Vind je ook niet, Nico?’
Meneer Nico knikt. ‘Ja, daar ben ik het wel mee eens.’
‘Ik weet het!’ zegt meneer Rienus. ‘Leon, je gaat natuurlijk nog wel naar school om je diploma te halen. Maar je moet tien weken lang elke zaterdag voor niets klusjes komen doen in de winkel. En als je dan straks je diploma hebt én hebt laten zien dat je netjes en eerlijk werkt, hebben we misschien een baan voor je.’
En daar is meneer Nico het óók mee eens.

De meneer met de rode hoge hoed knikt tevreden. ‘En zo hebben Mees en Jeslynn dan wel niet het geheim van de oude bimbobox opgelost, maar wel het geheim van de bombibox! En wie weet, wordt ook de bimbobox ooit nog gevonden.’